Reflectieverslag MakeYourMind Meeting 29 mei 2018
Twee mensen die elkaar voor het eerst ontmoeten, niet eens van elkaar weten hoe ze heten, voeren gelijk een diepgaand gesprek. Ze zijn niet terughoudend in wat ze met elkaar delen. Ze ontdekken dat ze raakvlakken hebben en inspireren elkaar met hun levensverhaal. Terwijl zij misschien in het dagelijkse leven niet snel op elkaar waren afgestapt, vinden ze herkenning in elkaars inzichten.
- MakeYourMind Meeting 29 mei 2018
Een van de deelnemers schreef achteraf dat zij het ontmoeten van nieuwe mensen op deze wijze heel inspirerend vond. Toen ik dit las constateerde ik dat je zichtbare identiteit (hoe je oogt; kleding, houding, taal) heel bepalend is voor het creëren van je sociale omgeving.
Echter onder die zichtbare laag ligt blijkbaar een minder zichtbare laag identiteit verscholen. Dus als wij elkaar in de eerste instantie selecteren op de visuele identiteit, maken we doorgaans een keuze op basis van subjectieve vooroordelen. Zijn wij ons daarvan bewust als wij ’s morgens voor de kledingkast staan? Kiezen wij een type uiterlijk zodat we geaccepteerd worden en nemen wij voor lief dat wij andere mooie ontmoetingen hierdoor kunnen mislopen? En misschien ons anders voordoen dat we ons op dat moment voelen? Waarschijnlijk wel. Ons oerinstinct leert ons om bepaald (visueel) gedrag te tonen om op die manier op te worden genomen binnen een bepaalde gemeenschap. Maar waarom zijn wij dan zo hard op zoek naar onszelf? Zorgen onze oude hersenen ervoor dat de visuele identiteit onze innerlijke identiteit overheerst?
Laten we even terug gaan naar de levensvraag die tijdens de MakeYourMind Meeting centraal stond: wat bepaalt onze identiteit? Een van de inzichten die tijdens de gesprekken naar voren kwam was dat je identiteit een combinatie is tussen een kern waarmee je geboren wordt en de verschillende uitingsvormen die je gedurende je leven aanneemt door ervaringen, verschillende rollen en invloeden van buitenaf. Je identiteit wordt dus niet alleen bepaald door je kern (zichtbare eigenschappen, aangeboren talenten en voorkeuren), maar vooral ook door de levenservaring die je opdoet en je persoonlijke waarden die zich hierbij ontwikkelen. En als je daarbij de behoefte optelt om ergens bij te horen, is identiteit een complexe samensmelting van diverse lagen (kern, levenservaring en het visuele zelfbeeld).
Tijdens de gesprekken kwamen dan ook de worstelingen naar boven hoe wij tijdens ons leven vorm proberen te geven aan de zaken die echt betekenis voor ons hebben. Diep van binnen weten we wel wat we belangrijk vinden, maar vooral de buitenste laag – het beeld om erbij te horen – zit ons blijkbaar het meeste in de weg. Het laat ons dingen doen die wij eigenlijk niet willen of niet belangrijk vinden en het onderdrukt het invulling geven aan onze persoonlijke waarden. Uiteindelijk ervaren we het gevoel dat we opzoek moeten gaan naar onze kern.
Maar misschien is die zoektocht toch niet zo complex als we denken. Wanneer we bereid zijn om onze ‘lagen’ te zien en te onderzoeken, kunnen we wellicht makkelijker een onderscheid maken tussen het beeld dat we van onszelf moeten zijn en het beeld dat we graag willen zijn. Aan ons de keuze welk beeld wij aan de wereld laten zien! Wie weet welke bijzondere ontmoetingen ons te wachten staan!
